NIEUWE KANSEN DANKZIJ EXPLOSIEVE METAALBEWERKING

Als twee of meerdere metalen d.m.v. explosieven op een gecontroleerde wijze tegen elkaar worden geschoten, ontstaat er een metallische lasverbinding die over een hoge kwaliteit beschikt. Deze vorm van lassen is een variant van het zogenaamde kouddruklasproces. Dankzij afstandhouders worden de te lassen platen op een bepaalde afstand van elkaar gebracht. Daarna wordt op de bovenste plaat in een aangebracht frame een explosief poeder aangebracht met een detonator. Tijdens de explosie wordt de bovenste plaat met een enorme snelheid tegen de onderplaat geschoten waardoor de atomen een atomaire metaalbinding zullen vormen. Voordat deze binding tot stand komt, moeten eerst alle oxiden verwijderd zijn. Hoewel men van te voren zoveel mogelijk roest van het staal mechanisch heeft verwijderd, ontstaat er meestal weer een dun oxidehuidje dat tijdens het lasproces automatisch wordt verwijderd. Dat geldt vooral voor metalen die van zichzelf een metaaloxidehuid hebben zoals roestvast staal, titaan en aluminium. 

Dankzij de schokgolven en de extreem hoge druk ontstaat er op het botsingspunt van de twee metalen een superplasticiteit die dit schokgolfpatroon laat aftekenen. Tijdens het formeren van dit golfpatroon breekt de oxidehuid los van de ondergrond en door de zogenaamde jetvorming wordt deze materiestroom van oxiden en verontreinigingen voor het detonatiefront uitgedreven. Dat de oxidehuid los komt van de matrix kan men enigszins vergelijken met het uitkloppen van een deurmat. Doordat de schokgolf in extreem korte tijd de superplastische interface laat golven wordt de oxidehuid gebroken en losgerukt van het metaaloppervlak. Schematisch kan men dat in onderstaande afbeelding zien.